Po pierwsze nie wierzyłyśmy w to jak wiele osób musiało uczestniczyć w tym by na nasze konto mogły wpłynąć takie środki. 12 084,40 zł Dla jednych to mało, dla innych dużo. Dla nas ta kwota ma OGROMNE znaczenie!

Po drugie odczułyśmy ulgę i spokój ponieważ każdy projekt wymaga od nas finansowego wkładu własnego i wiemy, że jesteśmy zabezpieczone na ten rok.

 Po trzecie środki te pozwolą nam zorganizować dodatkowe wydarzenia i warsztaty nie będące w harmonogramie projektów, a to oznacza, że jeszcze więcej osób będzie mogło uczestniczyć w naszych spotkaniach!

 Po czwarte bycie OPP to nie tylko przywileje, ale też obowiązki. Co roku będziemy umieszczać sprawozdania finansowe za poprzedni rok na naszej stronie internetowej w zakładce “sprawozdania” https://krokzakrokiem.online/sprawozdania. Każda zainteresowana osoba może pobrać nasze sprawozdanie i zapoznać się z wydatkami. Jako organizacja prowadzimy klarowne wydatki zgodnie z celami statutowymi.

 Po piąte chętnie będziemy na bieżąco dzielić się z Wami na co pieniądze te zostały wydatkowane, bo przecież to również wasz budżet 

Nie mamy do powiedzenia nic więcej niż DZIĘKUJEMY.   

Zarząd Fundacji

Hanna Dobrzyńska

Karolina Kaczmarek

• Poprawa zdrowia psychicznego: Spędzanie czasu na świeżym powietrzu i w towarzystwie innych osób może znacząco wpłynąć na samopoczucie. To sposób na redukcję stresu, lęku oraz depresji.
• Integracja społeczna: Wyjścia sprzyjają nawiązywaniu relacji i budowaniu więzi z innymi. Osoby z niepełnosprawnościami mają szansę poznać nowych ludzi i uczestniczyć w życiu społecznym.
• Rozwój umiejętności: Częste wychodzenie z domu może pomóc w rozwijaniu umiejętności społecznych oraz samodzielności. Umożliwia to również naukę radzenia sobie w różnych sytuacjach.
• Zwiększenie aktywności fizycznej: Nawet krótkie spacery czy aktywności na świeżym powietrzu mogą pozytywnie wpłynąć na kondycję fizyczną i ogólne samopoczucie.
• Dostęp do usług i rozrywek: Wychodzenie z domu umożliwia korzystanie z różnych usług, takich jak terapia, zajęcia rekreacyjne, czy wydarzenia kulturalne, które mogą być inspirujące i rozwijające.
• Poczucie niezależności: Samodzielne wyjścia pomagają w budowaniu pewności siebie i poczucia niezależności, co jest niezwykle ważne dla wielu osób.
• Eksploracja otoczenia: Wyjścia pozwalają na odkrywanie nowych miejsc, co może być stymulujące i inspirujące. Zmiana otoczenia może dostarczać nowych bodźców i doświadczeń.
• Wsparcie lokalnej społeczności: Aktywne uczestnictwo w życiu lokalnym może przyczynić się do budowania bardziej inkluzyjnych społeczności oraz promowania większej świadomości na temat potrzeb osób z niepełnosprawnościami.
   

Wychodzenie z domu jest zatem ważnym elementem życia, który może przynieść wiele korzyści, zarówno na poziomie fizycznym, jak i emocjonalnym.

Aktualnie wsparcie Asystenckie realizowane jest w głównej mierze przez program współfinansowany z PFRON – “KROK W LEPSZĄ STRONĘ IV”

czas trwania projektu: 01.04.2024-31.03.2025r.
 

Trening samodzielności to specjalistyczny program terapeutyczny, który ma na celu wspieranie dorosłych pacjentów z neurologicznymi jednostkami chorobowymi w odzyskiwaniu i rozwijaniu umiejętności niezbędnych do codziennego życia. Osoby te często zmagają się z ograniczeniami wynikającymi z różnych schorzeń, takich jak udary mózgu, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona czy uszkodzenia mózgu.

Cele treningu samodzielności

Odzyskiwanie umiejętności: Pomoc w przywracaniu utraconych zdolności, takich jak chodzenie, mówienie, czy wykonywanie codziennych czynności.

Zwiększenie niezależności: Kształtowanie umiejętności, które pozwalają pacjentom na samodzielne funkcjonowanie w domu i społeczności.

Adaptacja do ograniczeń: Uczenie pacjentów strategii i technik, które pomagają w radzeniu sobie z trudnościami wynikającymi z choroby.

Poprawa jakości życia: Wspieranie pacjentów w dążeniu do aktywnego i satysfakcjonującego życia mimo ograniczeń.

Metody treningu

Trening samodzielności może obejmować różne aspekty życia codziennego, w tym:

• Zarządzanie codziennymi czynnościami: Nauka przygotowywania posiłków, higieny osobistej, ubierania się czy poruszania się po domu.
• Umiejętności społeczne: Wzmacnianie komunikacji, nawiązywania relacji i uczestniczenia w życiu społecznym.
• Fizjoterapia: Ćwiczenia fizyczne mające na celu poprawę sprawności ruchowej, koordynacji i równowagi.
• Terapia zajęciowa: Wykorzystanie różnych aktywności do rozwijania umiejętności manualnych oraz poznawczych.

Wsparcie specjalistów

Trening samodzielności zazwyczaj odbywa się pod okiem zespołu specjalistów, w tym neurologów, terapeutów zajęciowych, psychologów i logopedów. Dzięki współpracy tych specjalistów można stworzyć indywidualny plan terapeutyczny, który odpowiada na potrzeby pacjenta.

Podsumowanie

Trening samodzielności dla dorosłych osób z neurologicznymi jednostkami chorobowymi jest istotnym elementem rehabilitacji, który pozwala na zwiększenie niezależności i poprawę jakości życia. Dzięki odpowiedniemu wsparciu i zastosowaniu skutecznych metod, pacjenci mogą odzyskać kontrolę nad swoim życiem i cieszyć się większą samodzielnością.

Obecnie wsparcie to można uzyskać w projektach współfinansowanych z PFRON:

– SPRAWNYM KROKIEM PO SAMODZIELNOŚĆ

– PIERWSZY KROK W SAMODZIELNOŚĆ

Logopeda

Logopeda to specjalista zajmujący się diagnozowaniem i terapią zaburzeń mowy i języka. Praca logopedy koncentruje się na:

• Zaburzeniach artykulacyjnych: Pomoc w poprawnej wymowie dźwięków.
• Zaburzeniach fluencji: Praca z pacjentami mającymi problemy z płynnością mówienia, takimi jak jąkanie.
• Problemy z językiem: Terapia związana z rozwijaniem umiejętności językowych u pacjentów, którzy potrzebują wsparcia w komunikacji.

Logopeda najczęściej pracuje z dziećmi, ale również z dorosłymi, zwłaszcza w przypadkach takich jak utrata głosu czy inne zaburzenia komunikacyjne.

Neurologopeda

Neurologopeda to specjalista, który łączy wiedzę logopedyczną z neurologią. Jego praca koncentruje się na pacjentach z zaburzeniami mowy wynikającymi z uszkodzeń neurologicznych, takich jak:

• Udary mózgu: Pacjenci mogą mieć trudności w mówieniu, rozumieniu mowy oraz w pisaniu.
• Choroby neurodegeneracyjne: Takie jak choroba Alzheimera czy Parkinsona, które wpływają na zdolności komunikacyjne.
• Uszkodzenia mózgu: W wyniku urazów, które mogą prowadzić do afazji lub innych zaburzeń.

Neurologopeda przeprowadza szczegółową diagnozę, a terapia skupia się na rehabilitacji funkcji mowy i komunikacji. Obejmuje różne techniki, w tym ćwiczenia oddechowe, artykulacyjne oraz strategie wspomagające komunikację.

Praca z dorosłymi pacjentami

W przypadku dorosłych pacjentów różnice w podejściu logopedy i neurologopedy są wyraźne. Logopeda może pracować z osobami, które mają ograniczone problemy komunikacyjne, wynikające z czynników takich jak stres czy nieprawidłowa artykulacja. Z kolei neurologopeda często podejmuje się rehabilitacji pacjentów z poważnymi schorzeniami neurologicznymi, co wymaga znacznie bardziej zaawansowanych i zindywidualizowanych metod pracy.

Podsumowanie

Zarówno logopeda, jak i neurologopeda odgrywają kluczowe role w wspieraniu pacjentów z zaburzeniami komunikacyjnymi, ale ich obszary specjalizacji i podejścia terapeutyczne różnią się znacząco. Wybór odpowiedniego specjalisty jest kluczowy, szczególnie w kontekście potrzeb dorosłych pacjentów z różnorodnymi wyzwaniami. Jeśli Ty lub ktoś bliski potrzebuje wsparcia, warto skonsultować się z odpowiednim specjalistą, który pomoże w dalszym procesie komunikacji i rehabilitacji. W naszej Fundacji w trakcie realizacji dwóch projektów współfinansowanych z PFRON, nasi Podopieczni, beneficjenci projektów mogą korzystać ze wsparcia Neurologopedów.

Wsparcie Neurologopedy można uzyskać w projekcie:

– Sprawnym Krokiem Po samodzielność II okres rozliczeniowy 01.04.2024-31.03.2025

Wartość całego projekt: 1 146 084,44 zł
Kwota dofinansowania Z PFRON: 1 000 284, 44 zł
Wkład własny: 145 800,00 zł

– Pierwszy krok w samodzielność 01.04.2024-31.03.2025

Wartość projektu: 384 168,00

Kwota dofinansowania Z PFRON: 358 708,00

Wkład Własny: 25 460,00

W zakładce kontakt znajdziecie Państwo informację o możliwości kontaktu z nami. Macie Pytania? Zapraszamy do rozmowy!

• Codzienne funkcjonowanie: Dla wielu osób z niepełnosprawnością samodzielność oznacza zdolność do wykonywania podstawowych czynności życiowych, takich jak ubieranie się, gotowanie czy dbanie o higienę. Może to wymagać przystosowania otoczenia lub użycia specjalistycznych urządzeń.
• Decyzje życiowe: Samodzielność to także umiejętność podejmowania własnych decyzji. Osoby z niepełnosprawnością chcą mieć wpływ na swoje życie, podejmować decyzje dotyczące edukacji, pracy, czy relacji interpersonalnych.
• Dostępność: Kluczowym elementem samodzielności jest dostępność otoczenia – zarówno fizycznego, jak i społecznego. To, czy osoba może poruszać się w przestrzeni publicznej, korzystać z transportu czy uczestniczyć w wydarzeniach kulturalnych, ma ogromny wpływ na jej poczucie niezależności.
• Wsparcie: Samodzielność nie oznacza izolacji. Często wymaga wsparcia ze strony rodziny, przyjaciół, specjalistów czy instytucji. Ważne jest, aby to wsparcie było dostosowane do indywidualnych potrzeb, pozwalając osobie na rozwój i niezależność.
• Emocjonalne i psychiczne aspekty: Poczucie samodzielności wiąże się również z emocjami. Osoby z niepełnosprawnością mogą doświadczać frustracji czy zależności, ale także radości z osiągania własnych celów i pokonywania trudności.
• Praca i edukacja: Możliwość uczestniczenia w rynku pracy oraz dostępu do edukacji są kluczowe dla samodzielności. Dobre praktyki i wsparcie w tych obszarach mogą znacząco wpłynąć na jakość życia.
   

Samodzielność jest więc złożonym procesem, który łączy w sobie wiele aspektów życia. Dla osób z niepełnosprawnością oznacza to nie tylko umiejętność radzenia sobie w codzienności, ale także poszukiwanie swojego miejsca w społeczeństwie i dążenie do realizacji własnych aspiracji.

“Sprawnym krokiem po samodzielność” 01.04.2024-31.03.2025

Rekrutacja trwa 02.04.2024-15.04.2024

Kto może wziąć w nim udział?

– Osoby dorosłe posiadające aktualne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, mieszkańcy miasta Poznań lub okolic.

– Głównie osoby dorosłe z neurologicznymi jednostkami chorobowymi.

– W czasie rekrutacji zbieramy pełen wywiad na podstawie którego zapada decyzja o udzielamy wsparciu.

Zajęcia odbywają się w placówce mieszczącej się na ul. Galla Anonima 2D w Poznaniu.

W ramach projektu realizowane jest wsparcie:

– Biofeedback EEG/EMG

– Treningi Samodzielności

– Wsparcie Psychologa/Psychoterapeuty

– Terapia Neurologopedyczna

– Usprawnianie motoryki małej

– Zajęcia aktywizujące

– Ćwiczenia grupowe z elementami jogi.

– Asystent osoby z niepełnosprawnością

– Wolontariusz Specjalista

– Wolontariusz Asystent

Przystępując do projektu czeka Cie całkowicie darmowe wsparcie specjalistyczne zapewnione ciągiem przez najbliższe miesiące.

Osoby zainteresowane proszone są o kontakt telefoniczny lub wiadomość na adres “fundacjakrokzakrokiem@gmail.com”. W przypadku gdy nie odbierzemy od Państwa rozmowy telefonicznej, prosimy o wiadomość SMS z imieniem, nazwiskiem oraz nazwą projektu, którym są Państwo zainteresowani.

nr kontaktowy: 881-726-720 Hanna Dobrzyńska

Projekt realizowany 01.01.2023-31.03.2026

Wartość całego projektu: 1 146 084,44 zł

Dofinansowanie z PFRON: 1 000 284, 44 zł

Wkład własny: 145 800,00

Jako zarząd postanowiliśmy odpowiedzieć na Państwa prośby i podjąć wyzwanie jakim jest prowadzenie projektu wojewódzkiego. Nasze działania będą realizowane w okresie 01.04.2024-31.03.2025 na terenie województwa:

• – Wielkopolskiego dla 6 Beneficjentów
• – Dolnośląskiego dla 3 Beneficjentów
• – Małopolskiego dla 3 Beneficjentów
• – Lubuskiego dla 3 Beneficjentów.

Rekrutacja odbywa się planowo 01.04.2024-13.04.2024r.

Osoby rekrutujące się mają za zadanie przedstawić aktualne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Będzie przeprowadzany wywiad dotyczący stanu zdrowia, miejsca zamieszkania itp. Rekruterzy poinformują Państwa o przystąpieniu lub braku możliwości przystąpienia do projektu. Ze względu na bardzo ograniczoną ilość miejsc będzie liczyła się kolejność zgłoszeń. W przypadku rezygnacji z udziału w projekcie osoby z utworzonej listy rezerwowej będą mogły przystąpić do ponownej rekrutacji na wolne miejsce w projekcie.

Wsparcie:

– Treningi Samodzielności

– Psycholog/Psychoterapeuta

– Logopeda/Neurologopeda

– Asystent osobisty osoby z niepełnosprawnościami,

– Wolontariusz Terapeuta – treningi samodzielności.

Łączna ilość Beneficjentów: 15

Wartość projektu: 384 168,00

Kwota dofinansowania Z PFRON: 358 708,00

Wkład Własny: 25 460,00

Zapraszamy do kontaktu przez biuro@krokzakrokiem.online

tel. 604 359 805 Karolina Kaczmarek

Brak dostępu do miejsc publicznych:

• Architektoniczne bariery, takie jak brak ramp, windy czy podjazdów, mogą utrudniać osobom z niepełnosprawnościami korzystanie z różnych miejsc publicznych, takich jak sklepy, kina czy restauracje.
   

Brak dostępu do informacji:

• Nieprzystosowane strony internetowe, brak informacji w formie dostępnej dla osób niewidomych czy niedosłyszących, mogą stanowić barierę w dostępie do informacji.
   

Brak odpowiednich środków transportu:

• Niedostępność środków transportu dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami może ograniczać ich mobilność i samodzielność.
   

Niewłaściwe podejście otoczenia społecznego:

• Stawianie stereotypów, uprzedzeń czy niezrozumienie ze strony innych osób może prowadzić do izolacji społecznej osób z niepełnosprawnościami.
   

Brak dostosowanych miejsc pracy:

• Brak dostosowań w miejscu pracy, zarówno fizycznych, jak i organizacyjnych, może stanowić barierę w zatrudnieniu i rozwoju zawodowym osób z niepełnosprawnościami.
   

Trudności w komunikacji:

• Osoby z niepełnosprawnościami mogą napotykać trudności w komunikacji, zwłaszcza gdy otoczenie nie jest przygotowane na różnorodność potrzeb komunikacyjnych.
   

Brak dostępu do edukacji:

• Brak dostępu do odpowiednio dostosowanych materiałów edukacyjnych, a także brak dostosowań w infrastrukturze szkół, może stanowić barierę w zdobywaniu edukacji.
   

Brak świadomości społecznej:

• Niska świadomość społeczna dotycząca różnych rodzajów niepełnosprawności może prowadzić do marginalizacji i dyskryminacji.
   

Bariera finansowa:

• Wyższe koszty życia związane z koniecznością zakupu specjalistycznego sprzętu czy świadczenia specjalistycznych usług mogą stanowić barierę finansową.
   

Brak dostępu do kultury i rekreacji:

• Nieprzystosowane miejsca kulturalne czy brak dostępu do różnorodnych form rekreacji mogą ograniczać możliwości osób z niepełnosprawnościami w aktywnym uczestnictwie w życiu społecznym.

Te wszystkie bariery są i będą jeszcze przez długi czas. Jak długi? To zależy od nas. Od całego społeczeństwa i zaangażowania. Jesteś architektem? Pamiętaj w projekcie o dostosowaniu łazienek, szerokich drzwiach, windzie, podjeździe i innych udogodnieniach.
A Wy co jakie bariery chcielibyście usunąć w pierwszej kolejności? Zapraszamy do dyskusji na nasze media społecznościowe!

Dzięki wielotorowemu wsparciu nasi beneficjenci mogą zostać wzmocnieni na wiele     sposobów w jednym celu. Zapytacie jak to możliwe? Oto przykład:

Pacjent odczuwa silny lęk przed samodzielnym wyjściem z domu, z powodu częstych upadków.

Wsparcie fizjoterapeutyczne: praca w kierunku poprawy motoryki, reedukacja chodu, praca nad równowagą (inny cel, który zminimalizuje ryzyko upadku danej osoby)

Terapia biofeedback – praca w kierunku stymulacji kory mózgu, wyciszenia nadmiernego napięcia, stanów lękowych

Wsparcie psychologiczne – omówienie problemu, szukanie alternatywnych rozwiązań, wsparcie w problemie, wykorzystanie technik niezbędnych w pracy z danym problemem.

Czy pacjent mógłby rozwiązać swój problem wyłącznie przy jednym z powyższych wsparci? Możliwe, że tak, jednak kompleksowość wpływa nie tylko na rozwiązanie samego problemu, ale na czas w jakim zostanie rozwiązany i na oddziaływanie w przyszłości, czy problem ten powróci czy nie.

Pacjent po udarze, spastyka w kończynie górnej, nie dba o swoją higienę, przejawia postawę osoby której wszystko jest obojętne.

 Terapia biofeedback – poprawa ukrwienia kory mózgu, pobudzanie układu nerwowego (techniki wykorzystywane do pracy u danego pacjenta)

rehabilitacja – praca w kierunku usprawnienia kończyny górnej np. odtwarzanie czynności mycia zębów.

Wsparcie psychologiczne – analiza swojego wizerunku, omówienie norm społecznych, sprawdzenie czy dane zachowanie mieści się w normach społecznych itp

Trening samodzielności – omówienie codziennych rytuałów, przygotowanie listy zadań oraz listy zakupów niezbędnych do dbania o higienę osobistą.

Ponownie można stwierdzić, że u danego pacjenta jedna terapia by w niewielkim stopniu mogła zmienić jego codzienne funkcjonowanie, ale cały sztab specjalistów może wprowadzić realne zmiany w krótszej jednostce czasu i efekty tej pracy mogą utrzymywać się dłużej.

Dzięki wsparciu i współfinansowaniu projektu “Sprawnym Krokiem po samodzielność” przez PFRON, nasi podopieczni mogą uzyskiwać powyższe wsparcie!
Wartość całego projekt: 1 146 084,44 zł
Dofinansowanie z PFRON: 1 000 284, 44 zł
Wkład własny: 145 800,00 zł